संगमरवरी शरीर, टपोरे डोळे.. ही अभिनेत्री इतकी सुंदर होती की ज्याने एकदा तिला पाहिले, ते पहातच राहिले… जेव्हा बी.आर. चोप्राने तिला प्रथमच पाहिले तेव्हा त्याने तिला आपल्या चित्रपटाची मुख्य अभिनेत्री बनवण्याचा निर्णय घेतला. होय, आम्ही विम्मीबद्दल बोलत आहोत.
विम्मी पंजाबची होती आणि तिला कोलकाताच्या एका पार्टीत संगीत दिग्दर्शक रवीने प्रथम पाहिले होते. त्याने विम्मीला मुंबईत येण्यास सांगितले. त्यावेळी विमीचे लग्न झाले होते, परंतु हे तिच्या येण्याच्या मार्गावर आले नाही.मुंबईत रविने बीआर चोप्रासोबत त्यांची भेट घेतली आणि हमराझ चित्रपटात त्याची सुनील दत्तची नायिका म्हणून निवड झाली.
या चित्रपटाने बॉक्स ऑफिसवर धडक दिली आणि विम्मी रातोरात स्टार झाली. त्यातील गाणी देखील जबरदस्त हिट ठरली… कोई पत्थर की मुराट से मोहब्बत है… निले गगन के तले… तू हुस्न है मैं इश्क है… अशी गाणी आणि पहिल्या चित्रपटात सुनील दत्त, मुमताज आणि राजकुमार सारख्या कलाकारांसोबत मुख्य भूमिकेत काम करणं कोणत्याची कलाकारासाठी स्वप्नवत होतं.
एकीकडे विम्मी खूप मोठ्या व्यावसायिकाची सून होती, तर दुसऱ्या बाजूला विम्मीला चांगले चित्रपट मिळत होते. विमीने जितेंद्र ते शशि कपूर यांच्यासोबत काम केले पण तिच्या वैयक्तिक आयुष्यात अडचणी येऊ लागल्या. विम्मीच्या चित्रपटात प्रवेश करण्याच्या विरोधातच सासू-सासऱ्यांमध्ये आधीच वा दवि वाद झाला होता.
विम्मी आणि तिचा नवरा एकत्र होते, पण आता तिच्या पतीशी वा द झाला होता. घरगुती हिं सा चा र ते बिझिनेस गमावण्यापर्यंतच्या समस्यांचा विम्मीच्या चित्रपट कारकिर्दीवर परिणाम झाला. विम्मीला कमी चित्रपट मिळाले आणि तिचा चित्रपट जास्त काम करू शकला नाही. फक्त सौंदर्यामुळे काय होतं कारण विम्मी अभिनयात थोडा कच्ची होती.
याशिवाय तिच्या कारकीर्दीत तिच्या पतीच्या हस्तक्षेपामुळेही तिला त्रास होत होता. या सर्व कारणांमुळे विमीला आर्थिक संकटाचा सामना करावा लागला. तिने अंग प्रदर्शनाचा आधार घ्यायलाही सुरुवात केली पण ते काम झाले नाही. तिने आपल्या पतीला दुसर्‍याबरोबर राहण्यासाठी सोडले, बंगला विकला गेला आणि ती रस्त्यावर आली. ती ज्या व्यक्तीसोबत पळून गेली होती त्यानेही तिची साथ सोडली. विम्मी न शे च्या आहारी गेली आणि नंतर तर पैशांसाठी वे श्या व्यवसायात गेली. या सर्वांचा तिच्या आरोग्यावर परिणाम होऊ लागला.
शेवटच्या दिवसात ती नानावटी रुग्णालयात होती पण उपचारासाठी पैसे नव्हते. ती विस्मृतीच्या अंधारामध्ये इतकी हरवली होती की तिची काळजी घेण्यास कोणीच नव्हते. सरतेशेवटी, शरीराने देखील तिची साथ सोडली. तिची आर्थिक परिस्थिती इतकी खराब झाली होती की 3-4 अज्ञात लोकांनी तिचा मृ-त-दे-ह हात गाडीवर नेला. दहा वर्षे अविरत चमकणाऱ्या या ताऱ्याचा अशा प्रकारचा शेवट खूपच वे-दना-दायक होता. परंतु या काळाच्या भोवऱ्यातुन कोण सुटला आहे.
